Duel van de eeuw
Briljant! Fenomenaal idee van minister Eberhard van der Laan. Een duel met Geert Wilders. Geniaal, al was het maar omdat ik de eerste politicus was die een tegenstander uitdaagde voor een duel. Ja, echt! Het is alweer wat jaartjes geleden, maar ik herinner het mij nog goed. Een internetbruinhemd had op een website met een digitale scheet "de jacht op alle Leefbaren" voor geopend verklaard. In dit geval ging het over Leefbaar Almere, de lokale partij waarvan ik fractievoorzitter ben. Aangezien je als fatsoenlijk politicus nu eenmaal je beperkingen hebt, daagde ik de bruinhemd, die ik ter bescherming van zijn privacy maar even Dolf zal noemen, uit om op een bepaalde dag en op een bepaald tijdstip voor de deur van het stadhuis met mij in duel te gaan. Uiteraard zou het een verbale tweekamp worden.
Op de betreffende dag en het betreffende tijdstip stond ik, gehuld in een wax coat en met een stetson op het hoofd, ontspannen te wachten voor de deur van het stadhuis. Het was 't soort jas dat vaak in westerns wordt gedragen door rijzige ruiters met verweerde trekken die zwijgend een stadje binnenrijden, van achter de vitrage gadegeslagen door de bange burgerbevolking. De mannen dragen een hoed die lichtjes over de ogen is getrokken. Alert kijken zij naar de daken waar zich onverstandige sluipschutters kunnen bevinden, die na een bliksemsnel getrokken revolver met een jammerkreet van drie hoog naar beneden sodemieteren. Soms buigt één van de mannen zich nauwelijks merkbaar zijwaarts, waarna hij een straal pruimtabak op het plaveisel doet neerkomen. En zeg er maar niks van, zelfs al ben je stadswacht, want voor je het weet verlaat je tussen zes planken het modderige straatje waarvan je dacht dat het je naar de saloon zou voeren.
Zo ongeveer zag ik er uit die namiddag voor het stadhuis van Almere. Er stond een politiebusje met twee agenten die daar uit voorzorg waren geposteerd om eventueel geweld de kop in te drukken. Ze hoefden niet in actie te komen, want de stoere held van het internet kwam niet opdagen. Dolfs dapperheid bleek zich te beperken tot het toetsenbord van zijn veilige computer.
Een duel tussen Geert Wilders en Eberhard van der Laan. Het lijkt me geweldig. Eberhard zal in het nadeel zijn, want hij heeft Wilders uitgedaagd, dus mag Blonde Geert de wapens kiezen. Ik gok op degen. Geert ziet er al helemaal uit als een verarmde landjonker uit 1783, die teveel goedkope wijn drinkt in obscure kroegen en daardoor telkens in aanvaring komt met rijke edellieden die hem, net als Eberhard, met een beroep op hun eer wel moeten uitdagen.
"Meneer, ik heb de eer u voor te stellen elkaar te ontmoeten in het Blois de Balkenende, morgenochtend na zonsopgang."
"De eer is geheel aan mij, Monsieur. Au revoir en à demain."
De volgende dag blijkt Geert een zware kluif te zijn. Met een paar soepele bewegingen ontwapent hij zijn tegenstander en als deze het hoofd buigt om de genadestoot te ontvangen, zegt Geert: "Ik zal u niet doden als u zich direct aansluit bij een kruistocht." De verslagen edelman antwoordt verbaasd: "Maar de kruistochten waren in de Middeleeuwen en die zijn allang voorbij." Geert heeft echter overal een antwoord op. "Het gaat nu even om het idee," zegt hij. "Gaat u akkoord of niet?" De edelman knikt van ja en met een welluidend "Dat was alles wat ik wilde horen, u bent vrij om te gaan" bergt Geert zijn degen op.
Eberhard lijkt mij geen man voor een subtiel wapen. Hij is een beetje hoekig, misschien zelfs wat log. Meer een Middeleeuwer die zich zuchtend in zijn harnas laat hijsen en die met een niet te tillen zwaard, al zwetend en puffend als gevolg van het bachanaal dat hij de vorige avond heeft aangericht, naar het slagveld klettert. Kijk, tegen Eberhard met het grote zwaard heeft Geert volgens mij geen schijn van kans. Dat duel is met twee slagen beslist. Bij de eerste klap vliegt het zwaard van Geert door de lucht en na de tweede klap ligt hij languit op zijn rug in de van triomf fonkelende ogen van Eberhard van der Laan te kijken.
"Nou, wat zal het worden Geert? Drie slag uit of eindelijk eens een zinnige opmerking over de multiculturele samenleving? Aan jou de keus. Ik wil je horen zeggen dat je de plank hebt misgeslagen met dat lulverhaal over tientallen milljoenen islamieten die vandaag nog uit Europa moeten worden gezet. Kom op Geert, je hebt altijd zo'n grote mond. Bij nacht een man bij dag een man."
"Eh, eh, sjodverpielekes, je maakt het me wel moeilijk! Nou ja, vooruit: Ik heb misjien een bietske overdreven."
Even later wandelt Geert weg naar een bijeenkomst waar hij weer eens lekker stof gaat laten opwaaien. Voor even verslagen, maar ongebroken. Want als geen ander weet hij dat de waarheid van vandaag morgen is achterhaald.