Een ki(p)nd op bestelling
Ik zat in de auto met een half oor naar het reclameblok te luisteren en opeens hoorde ik drie woorden die ik verkeerd meende te verstaan: "Adopteer een kip." Hè, wat zegt die kerel nou? Ik hoefde niet lang op de herhaling te wachten. Weer zei de stem: "Adopteer een kip." Eerst dacht ik dat ik gek werd, toen kreeg ik de slappe lach, daarna begon ik spontaan te hyperventileren en tenslotte verviel ik in een scheldkanonnade tegen... ja, tegen wie?
Adopteer een kip! Heremijntijd, kan het nog gekker? De Partij voor de Dieren heeft al de kiesdrempel gehaald, maar dat was nog niet genoeg. Nee, nu moeten we ook nog een kip adopteren. En blijkbaar hebben de bedenkers van die actie zoveel geld dat zij in staat zijn een dure radioreclamecampagne te financieren. Alsof er geen Derde Wereld is waar om de haverklap een kind van honger sterft, als het al niet met hiv geboren is. Nee, wij gaan in dit land serieus de boer op met de actie 'Adopteer een kip'.
Als ik het goed begrepen heb, kun je ter adoptie van een kip een bedrag van 29 euro en vijftig cent overmaken, waarna je een bon ontvangt. Geen boekenbon, maar een kippenbon. Ofschoon... Je krijgt er helemaal geen kip voor, ook al heb je er één geadopteerd. Nee, je kunt die bon inleveren bij een biologische landwinkel en wat krijg je er dan voor terug? Juist, een doosje biologische eieren! Stelletje laaienlichters! Het is gewoon een verkooptruc.
Nou ja, de geitenwollen breinen achter dit biologische boerenbedrog geven er een slimme draai aan. Op een website lees ik: "U adopteert een biologische kip en biologica zorgt er voor dat namens u een kip onder de best denkbare omstandigheden wordt gehouden op een Nederlandse biologische kippenboerderij. Met behoud van snavel en veren, in de aanwezigheid van hanen en met een perfect vrij binnen- en buitenleven. Een kiplekker leven dus." Zouden de 'adoptieouders' van die kippen in de gaten hebben dat de biologische landwinkeliers alleen maar proberen hun marktaandeel te vergroten? Ja hoor, als dat lukt is er automatisch minder behoefte aan snavel- en verenloze kippen voor de bioindustrie. Droom gerust verder.
Wie controleert eigenlijk wat er met de kippen gebeurt die van de leg raken? Vragen, vragen, vragen. "In de aanwezigheid van hanen". Wat klinkt dat mooi. Erotisch bijna. Je krijgt er onmiddellijk fantasieën bij. Ik weet trouwens nog wel een haan. Een forse knaap, die al wekenlang in een belendend plantsoen rondstapt en die geen spoor van angst toont voor loslopende katten. Misschien is die haan wel op zoek naar kippen en dan niet van die uitgezakte supermarktmormels, maar lekkere biologisch verantwoorde mokkeltjes, stuk voor stuk geadopteerd door mensen die zich het hoofd breken over de kredietcrisis.
Soms vraag je je af in wat voor wereld we eigenlijk leven. De wereld van Baby J., die door een Nederlands echtpaar via het internet in België werd aangekocht en die nu onder toezicht van Bureau Jeugdzorg in een cirsisopvanggezin is geplaatst. Baby J., het klinkt als een evergreen uit de jaren vijftig. Het kind werd in België als telg van de 'koopouders' aangegeven. Het ouderlijk gezag was daardoor onwettig. En nu willen de Belgische 'verkoopouders' hun kleintje terug. Vier volwassenen hebben het leven van een onschuldig kind naar de ratsmoedee geholpen. Zullen we ons voor de verandering eens met dit soort praktijken bezighouden?
Adopteer een kip...