Waar het onkruid bloeit
Ze kunnen winnen, ze kunnen verliezen, ze kunnen zelfs worden gehalveerd, maar uiteindelijk trekken ze altijd aan het langste eind: de mannen en vrouwen met een missie of een zending, die in vroomheid en zondebesef samenklitten onder de groene vlag van de christendemocratie. Het is net onkruid dat CDA. Soms tiert het welig in de vorm van een lieflijke boterbloem, maar als het niet anders kan, steekt het de kop op als berenklauw. Zoals nu. Het CDA groeit, waar nodig, tegen de verdrukking in, zelfs als een grijnzende, hoogblonde tuinman met spade en pokon klaar staat om het gewas te snoeien of te laten bloeien al naar gelang zijn politieke pet staat.
Van mij mag een minderheidskabinet. Er is draagvlak voor, dus wie ben ik om het tegen te houden? Maar waar ik een ontieglijke bloedhekel aan heb, is die CDA-hypocrisie. Dat confessioneel huichelen, zwarte pieten uitdelen en anderen beschuldigen van het eigen gebrek aan principes. Ook nu wordt weer een echt CDA-schimmenspel opgevoerd, waarin de christendemocraten zichzelf als slachtoffer en redder tegelijk presenteren. Kunnen zij er iets aan doen dat de PvdA het land in het ongeluk dreigde te storten door een (in)formatiepoging over rechts aan te bevelen alvorens de onvermijdelijke combinatie VVD, PvdA, CDA tot stand te laten komen? Het zijn zulke linkmiegels. Ze doen net alsof de PvdA het CDA een ongewilde keuze heeft opgedrongen. Alsof ze niet zelf in staat zijn een standpunt te formuleren over de voors en tegens van een minderheidskabinet dat wordt gedoogd door een pseudo oppositiefractie die in een gouden zetel het kabinet dirigeert. Het CDA had gewoon nee kunnen zeggen tegen die constructie. Maar hé, hé, zo principieel zijn we als christendemocraten nou ook weer niet! We willen natuurlijk wel meeregeren, nietwaar Maxime? Wat een mazzel dat je toch nog op Buitenlandse Zaken kunt blijven.
De Landelijke Christelijke Toneelvereniging is inmiddels ingezet om zieltjes te winnen voor de onzalige uitkomst van Lubbers' interventie. Het doel is om te laten zien dat de keus voor rechts en uiterst rechts niet zonder slag of stoot tot stand is gekomen. CDA-prominenten zetten vraagtekens bij de onderwerping aan de PVV, de voorzitter van de regio Flevoland heeft er zelfs een beetje buikpijn van... Maar niet één van hen die zich keihard uitspreekt tegen of desnoods vóór. Het is weer echt het CDA van ja... en nee... en zus... en zo...
Ik ben gemeeneteraadslid in Almere. Fractievoorzitter zelfs van Leefbaar Almere. Brrr. Daar haalt menige CDA'er de neus voor op. Zoals de via de band teruggestuiterde Henk Hasper, een eerbiedwaardig man die dankzij de onverwachte deelname van het CDA aan de coalitie van onderkoning Adri Duivesteijn zijn verloren gewaande raadszetel herwon. Het voert te ver om het formatieproces op microniveau in zijn geheel te beschrijven, maar het komt er op neer dat het CDA te elfder ure door PvdA en VVD werd binnengehaald om een krappe meerderheid te versieren. Voor de verkiezingen had het CDA geweigerd een duidelijke uitspraak over de PVV te doen. Leefbaar Almere deed dat wel en zelfs zo onverbloemd dat de PVV pas met Leefbaar aan tafel wilde nadat excuses waren aangeboden. Die kwamen er niet, de PVV slaagde er niet in een coalitie tot stand te brengen en zo hobbelde het van drie naar twee zetels gezakte CDA op miraculeuze wijze alsnog het college binnen. De oppositiefracties kwamen op initiatief van de PVV bijeen en spraken af dat, met inachtneming van de soms onoverburgbare verschillen in standpunten, waar mogelijk zou worden samengewerkt. Nou, nou, dat was de heer Hasper een doorn in het oog. Net als zijn coalitiegenoten had hij er op gerekend dat de oppositie als gevolg van verdeel en heers vier jaar krachteloos zou zijn. Toen dat niet het geval bleek te zijn, werd Henk Hasper boos. In zijn column op de lokale CDA-website beschuldigde hij de fractievoorzitter van Leefbaar Almere van verraad. Kijk, dat is nou een echte CDA'er. Zelf te laf om zich uit te spreken, maar altijd bereid om een ander met de vinger na te wijzen.
Ik heb nog liever de VVD. Die partij heeft natuurlijk helemaal niets meer met het liberalisme te maken. Onversneden rechts, dat is de VVD. Een soort PVV light. Maar in ieder geval niet hypocriet, niet schijnheilig. Geen CDA.