Hoe Youp NRC gijzelt

Youp van 't Hek, die gisteren 58 is geworden, schrijft al bijna 25 jaar columns voor de NRC. Ik kan me voorstellen dat de hoofdredactie van die kwaliteitskrant na een kwart eeuw Youp aan een evaluatie toe is. Youp schrijft goed, heel gemakkelijk ook, maar het is wel steeds dezelfde wijn in dezelfde zak. Schelden, tieren, fulmineren en dat alles binnen de veilige kaders van 'een opinie' waartegen - terecht- geen wet of Buitenhof-columniste opgewassen is. Youp de columnist heeft iets van een alom bewonderde clown die telkens dezelfde act opvoert. Na 25 jaar heb je het als lezer en hoofdredactie misschien wel gezien. Tijd voor een andere Youp. Daarom vind ik de manier waarop Youp zich voor de komende 25 jaar van zijn NRC column heeft verzekerd ronduit geniaal.

 

Met dank aan Kees Tulleken, Jannetje Koelewijn (kan het truttiger Nederlands?) en Peter Vandermeersch, heeft Youp de NRC in gijzeling genomen. En dat deed hij door de krant en de drie hiervoor genoemde hoofdrolspelers in het drama 'De NRC Privé' niet alleen de oren, maar ook alle overige lichaamsdelen te wassen. Met azijn. Kees Tulleken is neurochirurg, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Volgens Youp is de man dement. Kees liet zijn echtgenote, Jannetje, delen in brekend nieuws aangaande de gezondheidstoestand van prins Johan Friso, toen ons land nog tussen hoop en vrees zweefde. Kees had van een behandelend geneesheer in het ziekenhuis te Innsbruck, waar de prins wordt behandeld, hoopgevende inlichtingen gekregen over medische gegevens waaruit zou kunnen blijken dat de prins er beter aan toe was dan de bulletins van de Rijksvoorlichtingsdienst deden vermoeden. Peter Vandermeersch, de hoofdredacteur van NRC, dacht heel kwalitatief na over de journalistieke implicaties van Kees' en Janneke's onthullingen en na wederom kwalitatief hoogwaardig overleg op de redactie besloot hij de informatie te publiceren. Die bleek, zoals wij allen inmiddels weten, helaas volstrekt ongegrond te zijn.

Mea culpa, mea maxima culpa. Vandermeersch ging door het stof, Kees bleef zichzelf met die blik waarin verwondering en arrogantie om de voorrang strijden en Janneke zat er wat beteuterd bij. Tijd voor een column van Youp van 't Hek. De cabaretier trok alle registers open. Kees werd dus dement genoemd, de NRC werd vergeleken met het roddelblad Privé en Peter Vandermeersch, die volgens Youp net als de twee overige partners in crime rijp was voor een psychiatrische inrichting, werd op één lijn gesteld met Evert Santegoeds, de kwezel die leiding geeft aan de redactie van Privé.

De oppervlakkige NRC abonnee kon na lezing van Youps schotschrift haast tot geen andere conclusie komen dan dat de zevende telg in het gezin Van 't Hek na 25 jaar met opgeheven hoofd en opgestoken veren de krant zou verlaten. Niets bleek minder waar te zijn. Youp gaat met veel plezier door. Hij heeft het enorm naar zijn zin bij de NRC. Daar kan hij zijn rebelsheid elke week ongeremd kwijt. Want een rebel is hij. Wist u dat Youp op zijn dertiende, toen hij nog gewoon Joep heette, priester wilde worden en daartoe naar het Klein Seminarie Hageveld ging? Hij strandde reeds in het eerste jaar. "Te lastig, te grote bek, te veel heimwee," aldus Youp zelf. Ik denk dat hij de enige minderjarige was die in die tijd priesters lastig viel. Er lopen ongetwijfeld bisschoppen rond die bij het horen van zijn naam symptomen van een post traumatisch joep syndroom vertonen. Een meldpunt zou verrassende resultaten kunnen opleveren.

Aan het rijtje Youp slachtoffers kunnen we inmiddels de namen van Kees Tulleken, Jannetje Koelewijn en Peter Vandermeersch toevoegen. Youp heeft hen stuk voor stuk met de grond gelijk gemaakt en heeft daarna hun stoffelijke resten nog eens flink aangestampt. Peter Vandermeersch is voor de komende jaren door Youp in gijzeling genomen. De hoofdredacteur van de NRC kan een evaluatie van 25 jaar Youp van 't Hek als columnist gevoeglijk vergeten. Hij kan hem nooit meer ontslaan, want dan zal de voor de hand liggende conclusie worden getrokken dat die verrekte Vlaming wraak wilde nemen op de columnist die zijn kwelgeest werd.

Ik ben zelf een Freek de Jonge man. Maar voor dit staaltje genialiteit neem ik graag mijn hoed af.