Alleen maar naar kijken
Wat zou Sander Chan ooit hebben bewogen om lid te worden van de ChristenUnie? Actief lid zelfs. Partijbons, want zo mag je een bestuurslid van de CU in Amsterdam toch wel noemen. Ik vind het een intrigerende vraag. Met zijn 29 jaar is Sander Chan bepaald niet dom. Hij is zelfs academisch gevormd, al is dat niet altijd een garantie voor scherpzinnigheid. Maar toch... Mag ik aannemen dat Sander Chan het beginselprogramma van de ChristenUnie heeft gelezen? En zo ja, wat dreef hem er in Godsnaam toe als homoseksueel actief lid te worden van zo'n partij? Ik gebruik Gods naam hier niet ijdel, want in een artikeltje dat ik over het vertrek van Sander Chan als CU-bestuurslid vond, las ik dat hij samenleefde met een vriend "tot hij zich acht jaar geleden bekeerde tot het christelijke geloof". Gossiemijne, bestaat er een verband tussen het al dan niet (meer) hebben van een homoseksuele relatie en bekering tot het belijdende christendom?
Sander Chan is inmiddels uit het bestuur van de CU Amsterdam gestapt. Hij liep tegen de barricades op die door de commissie Cnossen tegen homoseksuelen zijn opgeworpen. Die commissie draaide een briljant advies in elkaar. Homo's worden niet geweerd uit functies waarin zij de ChristenUnie vertegenwoordigen, maar hun geaardheid moet wel worden meegenomen in de selectieprocedure. In de praktijk komen ze dus niet aan de bak. Of ze moeten zich onderwerpen aan een vorm van discriminatie die een buitenstaander de adem beneemt. Je mag namelijk wel homofiel zijn van de ChristenUnie, zolang je maar niet de stap naar homoseksualiteit zet. Met andere woorden: Zijt gij van de liefde volgens het principe eenrichtingverkeer, dan geldt voor u het aloude lied: "Je mag er alleen maar naar kijken, maar aankomen niet..."
Wat ongelooflijk lullig is dat zeg! Je houdt iemand een worst voor en tegelijkertijd eis je dat hij er met opgetrokken neus aan voorbijloopt. Daar zakt je toch de broek van af! Draai het eens een jaartje om, zou ik zeggen. Dus heterofiel mag wel, heteroseksueel niet. Ik denk dat het ledental van de ChristenUnie na enkele weken onthouding zou dalen als een gedrogeerde Tourrenner op de Col de Madeleine. Tussen twee haakjes (zijn er wellicht ook ChristenUnie-spelregels voor heteroseksueel geslachtsverkeer? Dient de daad zo snel mogelijk te worden voltrokken? Klaar af! Houden de heren hun bril op. Zijn er instructies voor de maximaal voort te brengen decibellen of geldt het principe 'vrije geluiden'?).
Moet ik geloven dat Sander Chan acht jaar lang celibatair heeft geleefd, omdat hij zich nu eenmaal aansloot bij de Steile Wandrijders van het christelijke geloof? Het idee dat de overige bestuursleden in de gaten hielden of Sander op een onzalig moment niet toch de daad bij het woord zou voegen! En toch deden die lui dat blijkbaar, want Sander zei in het Reformatorisch Dagblad dat hij weliswaar single is, maar zich door zijn lidmaatschap van het bestuur "geremd (voelde) in zijn homoseksuele oriëntatie."
Nooit gedacht dat ik nog eens leden zou werven voor het Christen Democratisch Appèl, maar als ik Sander Chan een tip mag geven, is het deze: Meld je aan bij het CDA. Dan kun je politiek bedrijven op basis van je christelijke geloof, je kunt als homoseksueel minister worden en wie weet zelfs de eerste homoseksuele mnister-president (voorzover bekend).
Homofiel... Het wóórd alleen al. Ik vind het net zo glibberig als 'discriminatoir'. En in feite komt het op hetzelfde neer.