Het dunne laagje vernis

In NOVA zat een mannetje dat als een ui werd afgepeld door Twan Huys. Steeds kleiner werd het ventje, steeds nietiger, totdat de kijker zich nauwelijks meer kon voorstellen dat uit dat hakkelende, stamelende en wanhopig naar excuses zoekende kereltje de volgende passage in een 'Femke Halsema moet dood' getitelde column was voortgesproten: "Ik zou het erg toejuichen als iemand eventjes buitengewoon integer het woonadres van Femke Halsema opsnuffelt, en die tent buitengewoon integer in de fik steekt. Dat wijf verdient niet beter."

"Het was satirisch bedoeld," jammerde het mannetje, dat in een uiterste poging om zijn baantje bij ROVER te redden glashard loog: "Ik ben eerst nagegaan of het adres van mevrouw Halsema gemakkelijk via internet kon worden achterhaald." Jokkebrokje! Pielemuisje! Vrouwenhatertje! Waarschijnlijker is dat het lafbekje met een slok op achter zijn toetsenbord was gekropen, al zijn frustraties jegens intelligente en ook nog mooie vrouwen de vrije loop had gegeven en vervolgens om één uur 's nachts triomfantelijk zijn weergaloos briljante column voor het internet had vrijgegeven, zonder zich te realiseren dat hij in één moeite door zijn eigen doodvonnis had getekend.

Alcohol maakt meer kapot dan je lief is.

Satire... me neus! Afgezien van het feit dat iemand die Rikus Spithorst heet en zich het pseudoniem DriekOplopers aanmeet domweg niet satirisch kan zijn, is er niets in de eerder geciteerde passage dat ook maar op enige vorm van relativering duidt. Het is inderdaad het gelal van een dronkeman. Maar ja, dat kon de voormalig woordvoerder van ROVER natuurlijk niet toegeven in NOVA.

Het internet is onbegrensd en grenzeloos, een zegen en een vloek, een schandpaal en een toevluchtsoord. Het is een fenomenale en voor iedereen bereikbare bron van informatie, maar het is ook een plek waar mannetjes als Rikus Spithorst het vernis afspoelen waarmee zij zich in het dagelijks leven op de been houden. Hoe graag had Rikus Spithorst Femke Halsema willen zijn. Goed geschoold, goed gebekt, goed bedeeld door moeder natuur. Voor Rikus niets van dit alles. Hij is niet verder gekomen dan woordvoerder van Reizigers Openbaar Vervoer. "Eh ja, de kaartjesautomaten moeten echt beter en waarom worden de perrons zo zelden aangeveegd?" Hoe vaak Rikus Spithorst ook namens ROVER voor de camera reageerde, niemand onthield zijn naam laat staan zijn gelaatstrekken. Maar op het internet kon Rikus zich onder zijn schuilnaam heerlijk uitleven. Ik heb een paar van die zogenaamd satirische columns gelezen en gelooft u mij, daar word je niet vrolijk van. Het is Rikus ten voeten uit: onbetekenend, onbeduidend, ongetalenteerd. Drie keer niks.

Rikus Spithorst is niet het enige enge mannetje op het internet, neemt u dat maar van mij aan. Daar stroomt een rivier van vernis, die in duistere spelonken en troebele ondergrondse bronnen ontspringt. Er zijn zoveel lafaards die onder pseudoniem tot helden uitgroeien, maar die zich nooit en te nimmer in de openbaarheid laten zien. Ik ken ze, ik negeer ze en ik veracht ze, maar ik houd ze ook in de gaten. Want onder het vernis kruipen niet alleen onbeduidende mannetjes als Rikus Spithorst vandaan...