Een teken van wie?

Vooraf: ik zou er sterk voor willen pleiten revoluties in het weekeinde te laten plaatsvinden, vooral als die omwentelingen zich afspelen in landen met een andere tijdzône dan hier. Verder stel ik voor in geval van Grote Wereldbranden één van de publieke zenders automatisch te laten vervangen door CNN. De Nederlandse omroepen brengen dit soort nieuws namelijk, geheel in lijn met de gedachte dat in Nederland alles vijftig jaar later gebeurt, een slordige vijftig uur later dan de grote, internationale nieuwszenders, die hun kijkers wel serieus nemen.

Iran. Een mysterieus land dat door de ijzeren hand van mannen met baarden werd geregeerd. Werd, want er is zowaar een scheur gekomen in het schier ondoordringbare gordijn dat Iran grotendeels aan onze waarneming onttrok. Zo heb ik een tijd gedacht dat de kleine fanatiekeling die de holocaust bagatelliseert door de grote meerderheid van het Iraanse volk werd gesteund. Een vooroordeel meneer Sonneberg! Die man heeft zich de afgelopen jaren niet alleen buiten, maar ook in Iran onmogelijk gemaakt.

Wisten wij veel?

Wij hadden toch vooral het beeld van ayatollah zus en ayatollah zo en de Raad der Hoeders en de Opperste Leider en weet ik veel wie, maar het volk zag je eigenlijk zelden, laat staan dat je het in alle vrijheid hoorde discussiëren over de verbinding tussen kerk en staat, de allesomvattende macht van de mannen met baarden en hoe dat alles zich verhield tot de wereld van You Tube en Twitter, waarin informatie zich nog net niet sneller dan het licht voortbeweegt. En nu zien we het decor van de grote leiders als een kaartenhuis ineenstorten. Toen ik ayatollah Ali Khamenei, de Opperste Leider van Iran, zag oreren dat het nu maar eens afgelopen moest zijn met die rellen, moest ik onweerstaanbaar denken aan Ceaucescu, zoals hij vlak voor zijn val volkomen verbijsterd naar een menigte stond te staren die hem, hem (!) uitjouwde en die niet meer bang was voor dat geflipte boertje en zijn ternauwernood geletterde echtgenote, die zich doctor mocht noemen als gevolg van een verordonneerde promotie. Ja, ja, in de Weetnietkunde. Dat beeld drong zich aan mij op, al zag de ayatollah er verre van ontredderd uit. Hij stond pal, zich volkomen bewust van zijn almacht in de islamitische republiek en hij ging er, volgens mij, voetstoots van uit dat het na zijn toespraak ook inderdaad afgelopen zou zijn met het gezeur. Voor alle zekerheid liet hij nog even weten dat de sancties op verder demonstreren keihard zouden zijn. Hij verblikte noch verbloosde toen hij die maatregelen aankondigde en ik dacht aan het woord barmhartigheid dat toch het eerste zou moeten zijn waar je een groot religieus leider mee associeert. Ayatollah, zo gewerd mij via Google, betekent 'teken van God'. Moet ik soms geloven dat God via ayatollah Khamenei de Iraanse bevolking een teken wilde geven om de jodenhater te omarmen? Dat zal z'n zoon leuk vinden. 

Eigenlijk was dat Ceaucescumoment van Khamenei dus vergelijkbaar met de minuten waarin de Roemeense dictator nog niet in de gaten had dat hij niet een braaf applaudisserende roedel partijfiguranten toesprak, maar dat hij tegenover een vijandige menigte stond. Inmiddels is de ayatollah door schade en schande wijzer geworden, want na zijn strenge praatje tegen de onwillige kleuterklas verschenen er toch weer demonstranten op straat. Dat zijn dappere mensen, ook al worden ze door het ministerie van Buitenlandse Zaken in Iran relschoppers genoemd, die door de buitenlandse media worden gesteund.

Luister mannen met baarden, of die kleine Adolf het veld moet ruimen betwijfel ik, maar jullie komen hier niet zo gemakkelijk mee weg. De mensen die, ondanks de aanwezigheid van de Iraanse versie van de SA, toch demonstreren, laten zich niet wegzetten als een stelleje islamitische nozems. Zij hebben in ieder geval bereikt dat de zelfgenoegzaamheid van president Antiholocaust een enorme deuk heeft opgelopen. Dat mannetje zal een toontje lager moeten gaan zingen of...

Is er nog een ayatollah in de aanbieding die weet hoe je een fanatiek snaveltje moet snoeren?